Deze blog gaat over hoe de Fruffel is ontstaan. Het voelt een beetje als een geboorte – in ieder geval is het voortgekomen uit passie en kan ik het van de daken schreeuwen. :)
Soms komen nieuwe dingen zó bijzonder op je pad….
Een tijd geleden zag ik heel toevallig een foto van een oudere mevrouw die met een blij gezicht een quilt vasthield. Uit de kopregel dacht ik te halen dat ze rust had gevonden door op haar leeftijd nog te gaan quilten.
“Wat mooi”, dacht ik nog. Want ik vind het altijd inspirerend als iemand op latere leeftijd nog nieuwe dingen durft te ondernemen. Het bleek echter te gaan om een demente bejaarde die rust vond met de zogenaamde Touch Quilt die ze in haar handen hield.
Zo’n Touch Quilt, die samengesteld is uit stofjes van verschillende structuren, kan namelijk rust geven aan mensen met Alzheimer of een andere vorm van dementie. Met hun vingers de stofjes voelen en erover bewegen heeft het een rustgevende werking. Verder bevordert het de tastzin en stimuleert het verschillende hersengebieden.
Ik herkende meteen wat mijn moeder ook doet. Altijd frunniken en frummelen aan haar rok en sleutelbos of wat ze ook maar in haar handen heeft. Zelfs als ze door een foto-album bladert, aait ze tegenwoordig over elke foto.
Ken je dat gevoel dat je onmiddellijk weet dat iets met een reden op je pad is gekomen?
Nou, dat had ik dus! Ik voelde het in al mijn vezels!
Ik ben me op internet gaan verdiepen in de wereld van de Touch Quilts (ook wel Fidget Quilts genoemd – deze zijn aangevuld met lintjes en andere attributen om aan te frunniken). En ik werd steeds enthousiaster!
Omdat er op Nederlandse sites weinig over te vinden is heb ik contact gezocht met Stichting Alzheimer en activiteitenbegeleiders die veel met demente bejaarden werken.
Er werd enthousiast gereageerd op mijn eerste probeersels. Een paar reacties:
- “Wat zijn ze leuk!”
- “Ze zijn niet betuttelend.”
- “Je ziet dat ze met respect voor de oudere patiënt gemaakt zijn.”
- ‘Kijk, ik zit zelf ongemerkt ook al te frunniken!”
- en – uiteraard… ;) – “Wat zijn ze mooi afgewerkt!”
Er werden zelfs al namen genoemd. “Dit is echt iets voor meneer huppeldepup of mevrouw die-en-die”. Je snapt dat ik hierdoor alleen maar nog gemotiveerder werd!
Inmiddels zorgen er al veel Fruffels voor plezier en rust
En er is voor ieder wat wils:
Dat zijn nog eens cadeautjes waar je een Alzheimer patiënt blij mee kunt maken!
En doordat ze de patiënt rust geven is het ook fijn voor de directe omgeving.
Dit is nog maar het begin! Er zitten nog zoveel ideeën in m’n hoofd die omgezet gaan worden in nieuwe Fruffels.
Persoonsnamen voor de Fruffels
De keuze voor persoonsnamen voor de Fruffels is niet toevallig. Op het moment dat een Fruffel een (persoons)naam heeft, gaat het als het ware leven en schept het sneller een band met de Alzheimer patiënt.
Het wordt een vriendje, een maatje. Daardoor wordt de behoefte aan tederheid en geborgenheid gevalideerd. Uiteraard kan ook een eigen naam bedacht worden, die meer aansluit bij de belevingswereld van de persoon in kwestie.
Oh ja, hoe ik aan het woord Fruffel kom?
Het is een combinatie van Frummelen, Friemelen, Frommelen – het heeft het zachte van een Knuffel én het is zonder kunstgebit uit te spreken ;)