Mijn moeder’s eerste Fruffel

Sinds een paar maanden maak ik Fruffels. Speciaal voor mensen met Alzheimer of een andere vorm van dementie. Ik heb een moeder met Alzheimer. Heel makkelijk dus om voor haar ook een Fruffel te maken.

Tja, dat zou je denken… In theorie inderdaad heel makkelijk, maar in de praktijk kwamen er toch wel wat andere stemmetjes naar boven:

“Is het voor haar niet te kinderlijk?”
“Stel je voor dat ze ineens een goed moment heeft?”
“Wat zal de familie ervan vinden? Dat ik mijn moeder als een kind behandel?”

Afijn en zo nog een paar…

Tot ik dit borduurwerkje van haar vond. Het lag in een (vergeten) bakje met borduurgarens die ik ooit van haar had gekregen.

2015-10-08 01.07.16

En ineens wist ik het!

Ze zegt de afgelopen tijd steeds: “Ik wou dat ik een hondje had. Die zijn zo lekker zacht en dan kon ik hem aaien”.

Ik wilde een etui maken met de hondjes aan de ene en een kunstbontje aan de andere kant. Zo zou ze een hondje hebben dat ze kon aaien!

Onder het borduurwerkje heb ik haar naam gezet, zodat ze zich op die manier kan herinneren dat ze het zelf gemaakt heeft.

Een Fruffel voor mijn moeder

Ik heb het etui gevoerd met een vrolijk stofje en een lekkere zachte tussenvoering.
Verder is het ribstofje aan de bovenkant gemaakt van een jasje van mij en de zijkant van een zacht velours stofje.

Het resultaat:

Een Fruffel voor mijn moeder

Een Fruffel voor mijn moeder

Een Fruffel voor mijn moeder

En toen kwam het moment dat ik het haar ging geven…

Best spannend!

Ze reageerde verrast toen ze het uitpakte. Het etuitje was ze namelijk al een tijdje kwijt! Of ik het misschien wilde hebben, want ze had er tóch nog een paar!

Hahaha, Alzheimer heeft ook z’n leuke kanten….

Ze wist trouwens wél meteen wat ze erin zou stoppen – haar lievelingsknuffeltje.

moeder met Alzheimer en haar eigen Fruffel

En ik maar bang zijn dat ze een Fruffel misschien te kinderachtig zou vinden… ;)

Even later deed ze met de Fruffel precíes waar ik ze voor maak

Met haar onrustige vingers, waarmee ze normaal gesproken aan haar rok zit te plukken en frunniken, friemelde en frummelde ze nu aan het etui terwijl ze lekker zat te vertellen.

Ik merkte ook dat ze dat op een hele rustige toon deed – een effect wat ook bereikt kan worden met snoezelen. Op deze video is het heel duidelijk te zien.

Bedankt Ma!

Nu heb ik met eigen ogen gezien wat het effect van een Fruffel is en dat het werkt.

En de cirkel is rond: mijn moeder was degene die mij destijds de passie voor handwerken heeft bijgebracht…

Misschien heb jij naar aanleiding hiervan ook een speciaal idee voor een persoonlijke Fruffel? Ik werk graag in opdracht!

Als je meer wilt lezen over (het doel van) de Fruffels en/of mij: